Köşe Yazarları

Haykır acını ey halk, baş eğme haykır/Bir yol kavşağındasın ve ancak/Yaraların, haykırışlarla onarılır/ Bir yol kavşağındasın ve senin/Değişmek için çırpınıyor kaderin/Kuşan alnında biriken o kara teri/Sırtında şakırdayan kırbacı kopar/Soluk al, ışıldat o mazlum yüreğini/Bak; korlaştı acıların, kozalandı/ Ey halk, parçala şu nankör suskunluğunu/ Baş kaldır artık Nihat Behram Her gün …

Acının miladıyla başlayan bir hikayedir bu yaşayıp gelmişiz ormanlar gibi yanarak her dönemeçte uğultulu uçurumlar her şafakta uzun uzun kurt ulumaları Ahmet Telli Akıp geçti zaman geriye yangınlar, yıkımlar, kin, kan, öfkeyi ve sayısız lanet olasılığı bırakıp… Şöyle bir geriye dönüp bakınca dört bir yanımızın bir çöplük, bir mezarlığa döndüğünü …

Uzun zamandır kalem elime alamıyorum… Öyle bir şekilde izliyorum ki gelişmeleri, olup bitenleri hayatımızın artık tamamen trajik komedi şekilde geçtiğine inanıyorum. Bir akıl tutulması içindeyiz, ya bizle dalga geçiyorlar ya da kendilerinin ciddi anlamda tedaviye ihtiyaçları var. Hangi bir olayı yazayım ki, açıkçası bilemiyorum, sayfalar sığar mı ondan bile emin …

MURAT YILDIZ yazdı… Ne yaşanırsa yaşansın bir şeyleri doğal karşılamak hiçbir dönemde bu kadar kolay olmamıştı. Yangınlar da çıksa, kızılca kıymet de kopsa bu kadar kolay olmamıştı alışmak… Acaba çürümeyen ne kaldı? Hangi değerler kaldı erozyona uğratılmayan, yerle yeksan edilmeyen? Ensar pisliğindeki rezilliği göremeyen ama önlerine gelen her yerde insanları …