Köşe Yazarları

-Duydun mu? -Ekim ayında 65 yaş ücretsiz, -Yolcu taşıması iptal edilecekmiş… -Haydi canım… -Evet, internette okudum… -Allah Allah… … Başka bir yolcu; -İnanmam seçim var seçim, -Hiçbir başkan bunu uygulayamaz, -Uygular mecburdur, -Belediye otobüsleri -Zarar ediyormuş… -Ama otobüsteki -100 yolcudan 4-5-6 tanesi 65 yaş üstü… … Köşedeki kadın da Konuşmaları …

Size bir soru; -İnsanı daha çok -Tokluk mu ya da -Açlık mı öldürür? Vereceğiniz yanıt; -Tokluk insanı öldürmez, -Tokluk insanı yaşatır, -Tokluk insanı mutlu eder, -Açlık onu öldürür diyeceksiniz… … Ama öyle değilmiş, Yani bunun tam tersi; Okudukça, öğrendikçe, İnsan bildiğini sandığı, Her şeyin çok farklı Olduğunu öğrenip, Şaşırıyor… … …

        1978’de Ankara’da Gazi Mimarlık Fakültesinde okuyordum. Kızılay’daki Yenişehir Kız Öğrenci Yurdunda kalırken bana “Nerelisin?” diye sorduklarında “Adanalıyım.” demiştim. İnanmamışlardı. “ Sen Adanalı olamazsın!” demişlerdi. Bu kez ben onlara sormuştum: “Neden Adanalı olamazmışım? Adanalı nasıl olur sizce?” Onlar soruma “Bir kere sen kibarsın. Adanalılar kaba olurlar. Sen …

Para, Ne yenir, Ne içilir, Ne belası çekilir, Ne ondan vazgeçilir… … Para, Üstünde saymaca Değerler olan, Metal ve kâğıttır… … Para, Ne yenir, Ne içilir, Ama ölümden başka, Her şeye çaredir, Beşikten mezara kadar, Her insanın acil ihtiyacıdır… … Yeme içme, Giyim kuşam, Barınma, Sağlık, Konforlu olsun olmasın, Her …

Enver Özelsancak, Mustafa Özgür, Zeki Ateşok, Abdullah Yakar, Abdullah Bulca, Mehmet Mercan… … Her gazeteci çağının Tanığıdır der bir özdeyiş… Bir yılda tam 6 can, Adanalı altı gazeteci Hayata veda etti, Dünya gezegenindeki Tiyatro sahnesi olan, Yaşamdan sessizce ayrıldılar, Herkes için kaçınılmaz, Olan sonsuz, Uykularına yattılar… … Her biri benim …

Kullandığı belediye otobüsüne, Adımımı atıp kartımı basarken, -Kolay gelsin kaptan dedim Hemen cevap verdi, Pozitif bir bakış, Kibar bir ses tonuyla; -Hoş Geldiniz, -Buyurun arkada yer var… … Onun bu kibar ifadesine, Şaşırdım inanamadım, Arka koltuğa oturup, Gözlemeye başladım, Acaba sadece bana mı? Böyle karşılık verdi? … Yolcular kapıdan Otobüse …

-Yaşlıyım ama ayaktayım, -Zihnim pırıl pırıl çalışıyor, -Tuttuğumu kopartırım, -Gençlere taş çıkartırım, -Yaş aldım ama yaşlı değilim, -Yeni nesil yaşlıyım, … Günümüzdeki bazı yaşlılar, Yukarıdaki cümleleri rahatça, Kullanarak genç olduklarını Anlatmaya çalışıyor, Nereye kadar bu gerçekleşir? Somut olarak bilinemez… … Akıllı bir insan diyor ki; -Yaşlılık kapınızı çalarsa, Onu HOŞGELDİN …

                   Bütün dertlerimi bir an unutsam                    Dalgasız denizler gibi yorgunum…                     Körpe köyünün üç tarafı dağlarla çevriliydi… Dağların arasına kurulmuş ufak bir köy ve bir tek batıya çıkışı vardı. Köyden çıkıp bir kilometre kadar yürüdüğünde yolun sol tarafındaydı Karatepe. Büyükçe bir yerdi, üzerinde hiç taş yoktu, toprağının siyah olmasından …

Yer Adana; 1950’li, , 1960’lı, 1970’li yıllar… … O yıllar toprak ağalığının, Zirvelerinin de zirvesi… Ağa lüks Amerikan otomobiliyle, Petrol istasyonuna girmiş; Yerinden kalkmadan ve kımıldamadan, Görevlinin yanına gelmesini beklemiş, … Koşarak yanına gelen işçi, Kendinden emir şekilde, Koltuğunda oturan ağaya sormuş, -Kaç liralık benzin doldurayım ağam? Ters ters bakar …

Aa90 yaşına kadar, Hiç evlenmemiş Adam bunu yıllarca, Sır olarak saklamış… … Ölüm döşeğinde. Yakınları yakarmış; -90 yıl sakladığın, Bu sırrını ölüyorsun, Bize açıklarsan, Belki biz de yararlanırız… … Adam ölüm döşeğinde, Gözyaşları arasında, Şöyle demiş; -Hayatım boyunca, Evliliğe hiçbir zaman Karşı olmadım, Her yönüyle Mükemmel bir, Kadın aradım, Bulamadım, …