İntihar

Her intihar eyleminin ardında bir azmettiriciler vardır; bir başka deyişle tetikleyiciler vardır.
Çok iddialı bir söz mü oldu bu?
İntihar eylemcisinin suçunu hafifleten, suçu azmettiriciye yükleyen…
Burada şu soru gelebilir birimizden.
İntihar bir suç mudur?
Bir insan başka bir insanın, bir insan başka bir canlının yaşamına kastetmesi suça giriyorsa o halde insanın kendi yaşamını sonlaması da suça girmeli savından hareket ederek intiharlarda bir suçtur diyebiliriz; bunu ne kadar diyebilirsek.
İnsanların yaşama hakları var.
Bu hakları çoğalta biliriz.
Bir başka ülkede yaşama hakları, tatil yapma hakları, din değiştirme hakları, dinsiz olma, Tanrısız olma, tembellik yapma, grev yapma, zamları protesto etme, faşist olma, sosyalist olma… gibi, gibi bir sürü hak sayabiliriz.
Her insan istediği hakkı kullanabilir, buna kimse itiraz edemez.
Peki, ölme hakkı niye olmasın?
Bir insanın bir başka canlının yaşama hakkını elinden alması suçtur, devletlerinde insanların yaşama haklarına müdahale etmesi suçtur.
İdamlar bu yüzden insanlık suçudur diyoruz ya.
Devletlerin varlığı insanları yaşatmaya yöneliktir, böyle olmalı.
Devlet insan öldürmez.
Buna ancak o insan karar verebilir; ölmek hakkım diyebilir. Bunda hiçbir suç unsuru yoktur.
Kimi insanlar ölmek ister ama bu eylemi gerçekleştiremez birçok nedenden dolayı eyleme dönüştüremez.
Haklılarda, öyle kolay bir eylem değil, her babayiğidin harcı da değil.
Şunu da diyebiliriz, “intihar dünyanın en zor eylemidir.”
Bu eyleme yönelemeyenler ötenaziye yönelirler; bu haklarını kullanırlar, buna da kimse itiraz edemez, edemiyor da.
Kimi insanlarda oldukça cesurdur, gözlerini kırpmadan ölme haklarını kullanırlar.
İntiharların ardından bize düşende eleştirmektir. Hatta kınarız bu eylemi yapanları, daha da fenasını yaparız, aşağılarız.
Zayıf biriydi zaten, hastaydı, zavallıydı…
İntihar zayıf insanların eylemdir değildir.
Azmettiricileri bir anda aklamış olduk böylece, suçu intihar edenlere yükleyerek.
Azmettiriciler alınlarının akıyla sosyal yaşamda yer almaya devam ederler utanmadan, yüzleri kızarmadan.
Her intihar bireysel eylemdir, bu eylemlerin ardında neden suçlu arıyorsunuz, çok saçma diyenlerimiz de vardır, adam olaydı da intihar etmeyeydi, gibi.
Birçok kez şöyle demişimdir:
İntihar yaşama karşı kazanılmış en büyük zaferdir.
Var olan yaşamı, kendisine dayatılan yaşamı reddetmedir, bu, bana biçtiğiniz yaşamı yaşamak istemiyorum demektir.
Bir yazımda da şöyle demiştim:
İntihar yaşama karşı bir protestodur.
Bu kötü hayatı, bu şiddet dolu hayatı, bu yoksul hayatı, bu baskıcı hayatı, özgür yaşama hakkımı, kendi kararlarımı kendim verme hakkımı elimden alan, beni köleleştiren, kişiliksizleştiren, silikleştiren hayatı kabul etmiyorum, protesto ediyorum ve aranızda kalmaya katlanamıyorum demenin eylemidir.
Bu bireysel karar, bu bireysel protestolar hiç yabana atılamaz, hastaydı, zaten zayıftı diyerek geçiştirilemez.
İşte bu yüzden şöyle demeliyiz:
Her intiharın azmettiricileri vardır.
Bu azmettirici bir baba olabilir.
Çok intiharın ardında zaten bir baba vardır. Kendi kararlarını çocuğuna dayatan, istemlerini yok sayan, taciz eden, tecavüz eden, hırsızlığa yönlendiren, uyuşturucu veren…
Ve bir anne vardır, kardeşler vardır, evlat vardır, amca dayı vardır, teyze hala vardır, arkadaş ve eş vardır…
Bunlar azmettiricidirler.
Suç intiharların ardındaki azmettiricilerde aranmalı.
İntiharların ardında yatan protesto da azmettiricilere karşıdır.
Ve o bireyin intihar eylemi de erkek düzenine/ kapitalizme karşı kazandığı zaferdir.
Bak, bana biçtiğin hayatı kabullenmedim, reddettim, gördün mü demektir.
Tek azmettirici bunlar mı?
Elbette, değil.
Toplum ve devletlerdir, yani içinde yaşadığımız sistemdir, erkek egemen düzendir.
Erkek egemen sistem, yani kapitalist sistem sürekli sorun üretiyorsa, insanların huzurlu yaşam haklarını ellerinden alan düzenlemeler yapıyorsa intiharlar kaçınılmazdır.
Çocuğuna iyi günler yaşatamayan bir baba intihar ediyorsa, iş bulamayan, işten atılan biri intihar ediyorsa, zorla evlendirilmek isteyen bir kız intihar ediyorsa, tecavüze uğradığı için, bekâretim gitti, kirlendim diyerek intihar ediyorsa bir kız bunun ardında töreler değil erkek cinayeti vardır, erke devlet vardır.
İntiharcıların katili de bu azmettiricilerdir.
Kimi insanlar kimi şeyleri değiştiremeyeceklerine inanırlar bir süre sonra.
Ve söyle derler, o halde ben buna katlanmamalıyım.
Her hakkın eleştirilme hakkı oldukları gibi intiharlarında eleştirilme hakkı vardır.
Tercihler de ve eylemler de eleştirilmelidir.
Eleştiri doğruları bulmak içindir, aşağılamak için değildir.
Hepimiz intihar ederek kötülüğü protesto edersek, kötülüğü/ kapitalizm düzeni değiştirme şansımız hiç olmaz.
Kötüler kalır, iyiler gider.
Onlarda kendilerini iyi sanır.

Bunları da Okuyabilirsiniz

HAYALLERİNİZİN PEŞİNDEN GİDİN

Bizim kuşağımızın mücadelesi özgürlük ve adalet içindi. Benliğimizde yaşattığımız, hayalini kurduğumuz Türkiye maalesef bu konuda …

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir