“SENİ BURADAN ÇIKARMADAN
BİR YERE GİTMEM” diyen,
Gerçek arama kurtarma kahramanları,
Kurtuluş savaşındaki ruhla
Enkaz altındaki yaralıları mucize
Olarak hayata yeniden döndürdüler
Mücadele nefes almadan devam ediyor…
…
İnsanlık tarihinin gördüğü,
500 yılda bir olacak en büyük deprem,
Hiroşima’ya atılan atom bombasının
500 katı büyüklüğünde inanılmaz,
Bir facia yarattı…
…
Enkazdan bir an önce canlı
Kurtarmak için savaşan fedakârlar,
Mağdur durumda kalan, vücudunun,
Yarısı betonun altında kalan, yardım
Bekleyen insanlara ve çocuklara,
-SENİ BURADAN ÇIKARMADAN,
BİR YERE GİTMEM diyen fedakârlar,
Artık betonların altından,
Kurtardıkları insanların
Hayatlarının kahramanı oldu…
…
85 milyon tek yürek olup,
Hiçbir talimat almadan,
Depremzedelerin yardımına koştu,
Enkazın altında saatlerce mağdur
Şekilde bekleyen, nefes alıp vermeleri
Bile mucize olan kurtarılanların
Her biri hayatlarının en büyük
Mucizesini yaşadı…
…
Günlerce durup dinlenmeden,
Hatta uyumadan, bazen 7×24 saat,
Can kurtarmak için iğneyle
Kuyu kazarcasına,
Kendi canlarını tehlikeye atarak,
Beton enkazından canlı kurtarmaya
Çalışanların her biri,
Kurtuluş savaşımızın orduları gibi
Kurtarıcı büyük kahramandır…
…
Çocukluğumuzun sudan,
Kartondan, hayali, sahte, balon,
Kahramanları vardı,
Okuduğumuz çizgi romanlarda,
İzlediğimiz sinema filmlerinde,
Dinlediğimiz radyo tiyatrolarında,
Ünlü yazarların romanlarından
Çıkıp gelir çocukluk,
Hayallerimizi hikâyeden,
Yıllarca boşuna süslerlerdi…
…
Ama o gün ve dönemlerde,
Hayallerimizi süsleyen,
O sudan, kartondan, balon,
Hayali sahte
Kahramanların yerini,
Bu gün insanlık tarihinin,
Gördüğü en büyük
Depreminde hayatlarını,
Kurtaran insanlar,
DEPREMZEDELERİN
GERÇEK KAHRAMANI oldu…
…
Ömürleri boyunca;
-HAYATIMI SEN KURTARDIM,
-BEN KAHRAMANIMSIN,
-HAYATIMI SANA BORÇLUYUM,
-BİR DAKİKA GECİKSEN ÖLECEKTİM,
-ELİMDEN TUTUP HAYATA BAĞLADIN,
Diyen depremzedelerle,
Onlara “ SENİ BURADAN ÇIKARMADAN
BİR YERE GİTMEM” diyen,
Depremzedeleri tonlarca beton ve
Demir yığınlarını dakikalar,
Saatlerce iğneyle kuzu kazarak
Kurtaran;
GERÇEK KAHRAMANLAR”
Arasında, inanıyorum ki,
Hısım ve akrabalıklardan,
Daha derin, daha da önemli,
Ömür boyu sürecek,
Kopmaz ve sarsılmaz,
Birbirlerine candan bağ oluştu…
…
Sadece bizim milletimizi,
Sadece bizim ülkemizin değil,
Tüm insanlık tarihinin en büyük
Faciasını peş peşe yaşadık,
Eşi benzeri bulunmayan
Bu büyük deprem her şeyi
Yıkıp yok edip, canları aldı…
…
Güzel Anadolu’mun,
500 kilometresi boyunca,
10 il ve 13,5 milyon insanın
Hayatı bir anda karardı,
Tüm hayalleri, umutları
Yıkılan binaların altında kaldı…
…
Yine kahraman insanlarımız,
Tıpkı kurtuluş savaşımızda
Olduğu gibi yurdumuzun dört
Köşesinden koşarak uçarak,
Fedakârca yardıma yetiştiler…
…
Bazıları da günlerce gelmek istedi;
Yetkililer de onları şöyle ikna etti;
-Kan vermek için Kızılay’a,
-Her türlü yardımı da AFAD’
Aralığıyla yapabilirsiniz,
Deprem bölgesinde yaşama
Koşulları inanılmaz zor,
Lütfen bizi anlayın diye
Saygı ve hürmetle bazılarının
Gelmesini engelleyerek,
Yardımlarını başka kanallar
Aracılığıyla ulaştırmalarını sağladı…
…
Yıkılan binalarda,
Her türlü hırsızlık,
Yağma yapmak isteyen,
Hain fırsatçılar için
O kentlerimizdeki gençler sabaha
Kadar sokaklarda,
Ve enkazların civarında,
Nöbet tuttular,
Gerçekleşme olasılığı,
Yüksek olan hırsızlık,
Ve yağma yapmak,
İsteyen hainlere engel oldu…
…
Günlerce enkazdaki yakınlarından
Bir haber bekleyen,
Çaresiz vatandaşlardan,
Bazıları ise sitem ederek;
-NEDEN BEN?
-NEDEN BİZ? Dedi…
…
Ama çoğunluğu da;
-BU ALLAHTAN GELDİ,
YAPABİLECEĞİMİZ BİR ŞEY
YOK, DİYE KADERLERİNE
RIZA GÖSTERDİ…
…
Bir yandan cenazeler
Dualarla toprağı veriliyor,
Bu büyük millet her zaman,
Her faciadan sonra tekrar
Kısa zamanda toparlanmış;
Hayata yeniden başlamıştır…
Bu depremden sonra da aynısı olacaktır…