Hicri takvime göre Kamerî aylardan Rebiyülevvel ayının on ikinci gecesi; Milâdî takvime göre 20 Nisan 571’de pazartesi günü seher vakti Mekke’de mütevazı bir evde peygamber efendimiz Hz. Muhammet Mustafa dünyaya geldi.
Peygamberimizin doğmasıyla beraber dünya nura gark oldu. Eşsiz insan, Allah’ın Son Peygamberi; Âmine Hatun ve Abdullah Bey’in biricik evlatları güneş gibi doğdu. O, kâinatı aydınlatmaya geliyordu! Bu mübarek çocuk her türlü küfrün, zulmün, şirkin ve her türlü bâtıl inanç ve âdetlerin parçalanıp yok olması, imanın, nurun, hidayetin kâinatı aydınlatması için gönderilmiş bir Peygamber idi.
Aynı gece pek çok mucize yaşandı. Kisra sarayının beşik gibi sallanıp on dört balkonunun parçalanıp yerlere düştüğü öğrenildi. Sava’da mukaddes tanınan gölün suyunun çekilip gittiği görüldü. Bin senedir yakılan ve söndürülmeyen Mecusi ateşinin sönüverdiği müşahede edildi. Kâbe’deki putların çoğunun baş aşağı devrildiği görüldü.
Araplara göre o zaman, gece doğan çocuğun üzerine bir çanak koymak ve gündüz olmadan ona bakmamak âdetti. Dünyayı şereflendiren iki Cihan Serverinin (Dünya ve ahretin efendisinin)üzerini o devrin âdeti olarak bir çanakla kapattılar. Sonra baktıklarında Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed Mustafa’nın üstüne koydukları çanağın ikiye ayrılmış olduğunu, efendimiz de gözlerini gökyüzüne dikerek başparmağını emdiğini gördüler.
İşte Mevlit Kandili, Peygamber Efendimiz Hz. Muhammet Mustafa’nın dünyaya geldiği gündür. Bu geceye Veladet-i Nebi gecesi diyoruz. O’nun dünyaya gelişini İslam âlemi olarak sevinçle kutluyoruz. Dilerim ki Allah’ım bizleri sevgili resulünün şefaatine nail eylesin.
Bir şiirimle Mevlit Kandilinizi kutluyorum. Rabbim ne muradınız varsa kabul etsin.
SEVGİLİLER SEVGİLİSİ
Gönüllerin ışığı, Hazret-i Muhammed’im,
İnsanlığın rehberi, sevgilisi efendim.
Yaratanın âşığı Hazret-i Muhammed’im,
İnsanlığın rehberi, sevgilisi efendim.
Melekler şahit oldu dünyaya gelişine,
Besmeleyle başladın hep hayırlı işine,
Her gören hayran oldu senin inci dişine,
İnsanlığın rehberi, sevgilisi efendim.
Asırlardır bıkmadan Mevleviler döner ya,
Mevlâna sevdalındı, mekânı güzel Konya,
Seninle şereflendi köhnemiş yalan dünya,
İnsanlığın rehberi, sevgilisi efendim.
Doğduğun, yaşadığın o mübarek yerleri,
Toprağa damlattığın o mukaddes terleri,
Görmek nasip olsaydı Kâbe’deki serleri,
İnsanlığın rehberi, sevgilisi efendim.
Keşke ulaşsa idik yaşadığın çağına,
Hayatını borçluydun örümceğin ağına,
Harika’nın dileği; yüz sürmek toprağına,
İnsanlığın rehberi, sevgilisi efendim.